…
Ինքնախոսություն Մեր խղճի հետ Ի՞նչ ենք պահումՀոգու կորած դարակներում,Եվ հայրենիքը բա՞ռ է լոկ,Թե սիրելու հող ու տանիք,Անհարմար է հարմար ապրել, Երբ կիսում են ինքնությունդ։Թշնամին է նորից սողում,Իսկ ես միայն երգ եմ գրում,Թշնամին է հողը փորում, Եվ հողի մեջ մենք ենք դարձյալ…Չի՞ լինելու մի բարի ելք,Չի՞ լինելու դարձ…
Երբ պատերազմի բոթը հասավ նրանց գյուղ, Արգիշտը կամավորագրվեց ու մեկնեց ճակատ։ Կինը լացում էր, մայրը օրհնում, հարևանի հարսը նախանձով նայում նրա հպարտ քայլքին, իսկ չորս տարեկան որդին` կարծելով, որ հայրը սովորականի նման գործի է գնում, ժպտում էր ու փոքրիկ ձեռքը օդում թափահարելով՝ հորը հրաժեշտ…
Ես եմ։ Քայլում եմ դանդաղ։ Առհասարակ ես դանդաղ եմ քայլում։ Չգիտեմ՝ հաշմանդամությունի՞ցս է, թե՞ բնույթս է այդպիսին։ Դանդաղ էի քայլում։ Ես եմ` ութ կամ ինը տարեկան։ Քայլում եմ փողոցով, թեև մայթով է պետք քայլել։ Ասում են՝ անվտանգ չէ փողոցով քայլելը։ Իմ մանկության փողոցները գրեթե…