Քունքինփող են դեմ տվել,երակներն են բաց անում: Սա խրամատի երկիր է, փորում ենք՝ ամրություն գտնելու հույսով: Ոչ մի թշնամի մեզանից ուժգին չի ատում այս խրամատները. կա՛մ կրակ կտան, կա՛մ կյանք կբաշխեն, բայց երկիրը գերի չի մնա… **** Երբ զինվորն է աղոթում՝ սաղավարտը դեն նետած, մի…
Արջը մի մեծ անտառ ուներ ու, դեռ քիչ չի՝ տեր ու տիրականն էր այդ անտառի, ամեն անտառ իրենն էր համարում։ Ոզնին ու կզաքիսն էլ իրենց բաժին անտառն ունեին ու մի օր հաշտ էին, երկու օր՝ իրար բուն էին քանդում։ Աղվեսը սրանց բոլորին բարեկամ էր…
Անտուն,Շիվար նորից,Մարդիկ պայքարն ուսին տարան,Եվ քայլեցին տխուր,Եվ քայլեցին վստահ,Ինչ էր երկիրն ուզում,Ինչու մեզ չի լսում։Աղաղակ է ու ցավ,Մեկը քեզ ուրացավ, Բայց հազար ու հազար,Որ աննահանջ են միշտ`Քեզանով են ապրում։Երկի՛ր, գիտես՝ հեշտ չէլսել միմյանց, երբ սոխակի երգըՀամազարկն է փոխել,Եվ թվեր են գրվում,Եվ ասում են չկանՆրանք,…
Կարեն Մարդանյանը (Գարմար) «Մեր գյուղը» էսսեն գրել է ardi.am-ի հորդորով, ինչի համար շնորհակալություն ենք հայտնում նրան: Դիմանկար-լուսանկարի հեղինակը Կարեն Մարդանյանի եղբայրն է՝ Էդվարդ Մարդանյանը: Շնորհակալ ենք նաև՝ դիմանկարը հրապարակման տրամադրելու համար: Կարենը ապրում է Ստավրոպոլի երկրամասի Ստարոմարևկա գյուղում: Սա պատմություն է մեկ մարդու մասին,…
