Երբ պատերազմի բոթը հասավ նրանց գյուղ, Արգիշտը կամավորագրվեց ու մեկնեց ճակատ։ Կինը լացում էր, մայրը օրհնում, հարևանի հարսը նախանձով նայում նրա հպարտ քայլքին, իսկ չորս տարեկան որդին` կարծելով, որ հայրը սովորականի նման գործի է գնում, ժպտում էր ու փոքրիկ ձեռքը օդում թափահարելով՝ հորը հրաժեշտ…
Ես եմ։ Քայլում եմ դանդաղ։ Առհասարակ ես դանդաղ եմ քայլում։ Չգիտեմ՝ հաշմանդամությունի՞ցս է, թե՞ բնույթս է այդպիսին։ Դանդաղ էի քայլում։ Ես եմ` ութ կամ ինը տարեկան։ Քայլում եմ փողոցով, թեև մայթով է պետք քայլել։ Ասում են՝ անվտանգ չէ փողոցով քայլելը։ Իմ մանկության փողոցները գրեթե…
Քունքինփող են դեմ տվել,երակներն են բաց անում: Սա խրամատի երկիր է, փորում ենք՝ ամրություն գտնելու հույսով: Ոչ մի թշնամի մեզանից ուժգին չի ատում այս խրամատները. կա՛մ կրակ կտան, կա՛մ կյանք կբաշխեն, բայց երկիրը գերի չի մնա… **** Երբ զինվորն է աղոթում՝ սաղավարտը դեն նետած, մի…
Արջը մի մեծ անտառ ուներ ու, դեռ քիչ չի՝ տեր ու տիրականն էր այդ անտառի, ամեն անտառ իրենն էր համարում։ Ոզնին ու կզաքիսն էլ իրենց բաժին անտառն ունեին ու մի օր հաշտ էին, երկու օր՝ իրար բուն էին քանդում։ Աղվեսը սրանց բոլորին բարեկամ էր…