Պարտադրված մեկուսացումն ու տանը մնալու կոչերն անցյալում են, հեռավորությունն ու չափավոր շփումը դեռ օրակարգում են։ Մոլորակին համակած անհասկանալի համավարակն իր ազդեցությունն է թողել գրեթե ամեն ինչի վրա՝ մարդկանց մտքերի, ներաշխարհի․․․ արվեստը չի կարող անմասն մնալ այս ազդակներից։
Վաստակավոր նկարիչ Ռուբեն Արուտչյանն այս ընթացքում կտավների նոր շարք է ստեղծել։ «Ուզում էի կնոջը և տղամարդուն պատկերել ոչ թե կերպարներով, այլ ծալքերով։ Աթոռին դրված կտորը ոտքը ոտքին գցած կնոջ պատկեր հիշեցրեց։ Ուրախացա. այդ մի դետալը հերիք էր, որ պատկերը նման լիներ կնոջ։ Երկու օր նկարում էի, շատ քիչ բան ավելացրի։ Սխալներ, իհարկե, կան․ սա անատոմիա չէ, բայց ինձ դուր եկավ։ Կարող էի հնարել՝ ոնց ինձ է հարմար, բայց այսպիսի բան չէր ստացվի․․․ Այստեղ էականը հանկարածակիությունն է»։
Նկարիչը մտածել է նաև ցուցահանդեսի մասին, որ բացվելու է համավարակից հետո։ Աշխատանքային վերնագիրը՝ World without us (Աշխարհն առանց մեզ)։ Ասում է ՝ ոչինչ հավերժ չէ, հնարավոր է՝ սա վերջի սկզբն է։ Միաժամանակ նշում է՝ ողբերգական ոչինչ չպետք է տեսնել սրանում։
Ու ցույց է տալիս տարբեր կեցվածքով ու ասելիքով կերպարները՝ ծալքերով պատկերված։ Գրկախառնված, իրար դիմաց նստած ու բացակա։
Քնար նվագող կինը․․․
Աթոռի թիկնակը քնար է հիշեցնում։ Պարզվում է՝ նկարում պատկերված աթոռի այդ ձևը կոչվում է հենց lyra՝ քնար։
Ծալքերը նաև Հայաստանի մասին են պատմում, կտավներում կարելի է տեսնել Արարատը։
Քաղաքակիրթ աշխարհի փլատակները․․․ կյանքը շարունակվում է․․․
Նոր շարքում մոտ 25 գործ կա։ Շարքը դեռ չի ավարտել։
Ի դեպ, ծալքերով նկարների միտքը գալիս է Ռ․ Արուտչյանի անցյալ տարվա ցուցահանդեսից։ Նկարիչը ցույց է տալիս նկարը, որտեղ ծալքերի մեջ նամակ կա, վերնագրված է Համլետի խոսքով՝ «․․․և հետագայում լռություն»։ Մեկուսացման թեման նույնպես կարելի է տեսնել 2019-ի ցուցահանդեսի գլխավոր նկարում, որտեղ հոգնած նկարիչը պատկերված է մոլբերտի հետևից։ Ռուբեն Արուտչյանի ձևակերպմամբ՝ «Ինքնանկար է՝ առանց ինձ»։
Այս օրերին նկարիչը պատկերել է նաև Վուդրո Վիլսոնին, որն առանց շրջվելու ետ է նայում՝ հայացքը՝ Արարատին։ Վիլսոնի դեմքի, հոնքերի գծագիրը նույնպես արարատյան սիլուետ է հիշեցնում։ Նկարը նվիրված է Սևրի հաշտության պայմանագրի 100-ամյակին։
Հիմա (համավարակով պայմանավորված) նկարներով քիչ են հետաքրքրվում։ Գնորդներ չկան, բայց նկարիչն ասում է, որ եթե մտածի գնորդի մասին, ոչինչ չի անի։ Առաջին հերթին նկարում է ինքն իր համար։
Արմինե Սարգսյան
No Comments