«Ու պե՜տք է քայլե՜լ ու քայլե՜լ համառ…»

Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարանը «խոսում» է զինվորի հետ, ունի «պայմանավորվածություն»՝ մշակութային թիկունքն էլ ամուր պահելու։ Նախ չարենցյան կոչերով փորձեց ոգևորել հայությանը, հյուրընկալեց արցախցի փոքրիկներին, որոնցից շատերը դեռ չէին հասցրել Չարենցի ստեղծագործություններին ծանոթանալ։

Իրենց բնակավայրերից ժամանակավորապես հեռու գտնվող երեխաները թանգարանային շրջայցերի միջոցով ծանոթացան Չարենց գրողին, դիտեցին Չարենցի պատանեկան «խենթությունների» մասին պատմող ֆիլմեր, մասնակցեցին կրթական ծրագրերին, կիսվեցին իրենց երազանքներով՝ դրանք ամրացնելով «Երազանքի ծառին»։ Բոլորի ցանկությունը մեկն էր՝ ԱՊՐԵԼ ԽԱՂԱՂ ԵՐԿՐՈՒՄ:

Թանգարանը «Վասպուրիկ» մարիոնետների թատրոնի համագործակցությամբ իրականացրեց գեղեցիկ միջոցառում՝ «Տիկնիկները հանուն խաղաղության» խորագրով: Տիկնիկների երգ ու պարին մասնակից եղան նաև երեխաները։

Փորձելով հագեցնել Երևանի բուժհաստատություններում ապաքինվող զինվորների առօրյան՝ թանգարանը նամակներ ուղարկեց նրանց՝ նվիրելով նաև Ե. Չարենցի «Դանթեական առասպել» գիրքը։ Գրքի ընտրությունը պատահական չէր. Չարենցի հենց այս ստեղծագործությունն է արտահայտում հայության հավերժության խորհուրդը՝ «Ու պե՜տք է քայլե՜լ ու քայլե՜լ համառ…»:

«Նամակ զինվորին» նախաձեռնության նպատակն էր՝ շնորհակալություն հայտնել ամուր ոգու և հող-հայրենիի պաշտպանության գործում ունեցած երախտիքի համար, իսկ նամակներն ավարտվում էին չարենցյան բազմաժանր ստեղծագործություններով:

Տուն-թանգարանը կյանքի կոչեց ևս մի կարևոր նախաձեռնությամբ․ թանգարանի հրատարակած գրքերը վաճառքում են՝ 50-70 տոկոս զեղչով։ Վաճառքից ստացված ամբողջ հասույթը փոխանցվելու է հայոց բանակին։
ardi.am