— Ժողովուրդը քայլում է դեպի Պրոսպեկտ,- քաղաք վերջերս մուտք գործած նոր՝ կապույտ ավտոբուսներից մեկի վարորդն է։ Գլխավոր պողոտան շրջանցում է։ Ուղևորները լուռ համաձայնությամբ սպասում են հաջորդ կանգառին։ Դանդաղ ընթացքից դժգոհողներ չկան։ Քաղաքը սովոր է փակվող փողոցներին, գրկախառնություններին, անհնազանդությանը, հնազանդությանը։ 2020-ից հետո քաղաքը ժպտալու փորձեր է անում։ Սև ու սպիտակ խաղաքարերը խառնվել են։ Խաղն ավարտված է։ Հաղթողներ չկան։ Քաղաքը գույներ է ուզում։
Նկարիչների միություն հասնում ենք ճիշտ ժամանակին։ Անվանի նկարիչ Կարեն Սմբատյանի 90- ամյակին նվիրված ցուցահանդեսի բացումն է։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4087-1024x683.jpg)
Հասցրել եմ թերթել նաև նկարչի օրագրությունը։ Այստեղ նույնպես գույներ կան։ Ժամանակագրություն կա։ Պատմություն։ Արվեստի պատմություն։ Ազատամարտի պատմություն․․․
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4154-1024x683.jpg)
Ցուցասրահը բազմամարդ է․ և՛ աղմուկն է շատ, և՛ գույնը։ Ժպիտները նույնպես շատ են։ Սովորաբար երբ քաղաքն անհանգիստ է, մշակութային եռուզեռն ինձ անբնական է թվում․․․ եթե մշակույթը կյանքից կտրված մի տարածք է։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/88-1024x683.jpg)
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4120-1024x683.jpg)
Կարեն Սմբատյանի գույները կյանքից կտրված չեն, մեկ ուրիշ իրականություն չեն ստեղծում, այլ լրացնում են իրականությունը՝ գունավորում, իմաստավորում․․․ Նրա նկարչությունը պայքարի ձև է, ապրելու ձև։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4433-1024x683.jpg)
Նա նկարել է մինչև կյանքի վերջին օրերը։ Օրագրությունն ավարտել է կյանքի վերջին րոպեների հետ՝ այդպես շարունակելով ապրել իր իսկ ստեղծածում։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4338-1024x683.jpg)
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4125-1024x683.jpg)
Ժողովրդական նկարիչ Հրանտ Թադևոսյանն ասում է․ «Կրկնում եմ Կարենի խոսքերը․ երբ ցուցահանդես էր բացվում, ասում էր՝ խնդրում եմ կարճ խոսեք, որովհետև ցուցադրություն կա, պետք է նայենք․․․
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4227-1024x683.jpg)
Գործ ունենք արիստոկրատ մարդու, արիստոկրատ արվեստագետի հետ, չնայած այսօր նա մեզ հետ չէ, բայց նրա գործերը այսօրեական են։ Սիրում էր աշխատել ամեն օր, և մի զարմանալի բան ասեմ, երևի քչերը գիտեն․ ամեն տարի համարակալում էր աշխատանքները, ասենք՝ 90 թվականի 1-ին նկար, 2-րդ նկար և այլն։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4372-1024x683.jpg)
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/3-1-1024x683.jpg)
Պատասխանատվության բարձր զգացում ուներ, կարգապահ էր։ Շատ բան կա ասելու, ես միշտ կրկնում եմ, եթե նրա մասին խոսում ես և գլխարկով ես, պետք է գլխարկդ հանես, նոր խոսես, որովհետև խոսքը մեր ժամանակների մեծագույն հայ մարդու, ճշմարիտ մարդու և ճշմարիտ արվեստագետի մասին է։ Ես ուրախ եմ բոլորի համար ու ի սրտե բոլորին շնորհակալ եմ»։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4420-1024x683.jpg)
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4409-1024x683.jpg)
Ջերմ, անկեղծ խոսքեր ասացին նաև նկարիչների միության նախագահ Սուրեն Սաֆարյանը, վաստակավոր նկարիչ Հաղթանակ Շահումյանը, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Սերգո Երիցյանը, արվեստաբան Սյուզաննա Փիլոսյանը:
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4317-1024x683.jpg)
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4451-1024x683.jpg)
Ցուցահանդեսը ընտանիքն է կազմակերպել՝ Դավիթ և Տիգրան Սմբատյանները, թոռները, հարազատները, օժանդակել է նկարիչների միության նախագահը։ Բացմանը ներկա էին նկարչի ընկերները, արվեստի աշխարհի ներկայացուցիչներ ու արվեստասերներ։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/99-1024x683.jpg)
Ցուցահանդեսը բաց է մինչև մայիսի 12-ը։
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4546-1024x683.jpg)
![](http://ardi.am/wp-content/uploads/2022/05/DSCF4547-1024x683.jpg)
Արմինե Սարգսյան
Լուսանկարները՝ Ջուլիա Ասրյանի
No Comments