Արցախ ԳրաԴաշտ

Վլադիմիր Միկուշեվիչ․ Ցավդ տանեմ           

08.01.2023

           

(Կոմիտասին)                             

Երբ լեռներում պատահաբար վտարանդուն

Հանդիպում է վտարյալը,

Նա չգիտի, որ իր առջև ընտրյալ է․

Ոչ եղբայրն է, ոչ՝ ընկերը,

Սակայն վստահ,

Տվայտանքը աչքերի մեջ,

Թեկուզ համր ու թշվառին՝ շշնջում է․-

Օ՜, մերձավոր, տու՛ր ինձ վիշտդ սրտամորմոք,

Ցավդ տանեմ։

Ուրիշ ոչ մի ողորմություն հարկավոր չէ.

Թող աշխարհը անկարեկից ու դաժան է,

Չի՛ք փրկություն, միայն մահն է անապաշխար։

Մարգարեն թե՝

Թող անեծքն այս հնչի վայրի երգչախմբում,

Բոլորին ու ամեն ինչին.

O՜, մերձավոր տու՛ ր ինձ վիշտդ սրտամորմոք,

Ցավդ տանեմ։

Պատմությունը,

արյունահեղ շուկայի պես կառուծախի։

Ես էլ քեզ պես, անապավեն անդաստական,

Ու՞մ հերթն է որ,

Ժամն է անցնում, իրար հետև՝ մենք գլխիկոր․

Ո՞վ է հերթի։

Ու՞մ հաջորդիվ։

O՜, մերձավոր, տու’ ր ինձ վիշտդ սրտամորմոք,

Ցավդ տանեմ։

Իմ թախիծը

աղետալի անդաստանն է խաչում մահվան։

Ախր ես ու՞մ աղաղակեմ․

Օ՜, Հայաստան, տու՛ր ինձ վիշտդ,

Ցավդ տանեմ։

Թարգմ.՝ Սլավի-Ավիկ Հարությունյան

****
Վլադիմիր Միկուշեվիչ

Ռուս բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ, էզոթերիկ և միստիկ, կրոնական փիլիսոփա։

Ռուսաստանում գերմանական մշակույթի տարածման համար Սաքսոնիայի դուքս Անհալթի արքայազնի մրցանակի դափնեկիր։ Կրետիեն դը Տրոյի «Իվեյնը կամ առյուծի հետ ասպետը» և «Լանսելոտը կամ կառքի ասպետը» վեպերի թարգմանության համար արժանացել է Ֆրանսիայի դեսպանատան մրցանակի:

Գիլդիայի վարպետների  «Գրական թարգմանության վարպետ» մրցանակի դափնեկիր՝ Էդմունդ Սպենսերի «Հեքիաթների թագուհին. Կարմիր խաչի ասպետի լեգենդը կամ սրբության մասին» թարգմանության համար։

Հայերեն տողացիներից թարգմանել է Գրիգոր Նարեկացու «Մատյան ողբերգության» պոեմը։

Մի խումբ ռուս ժամանակակից գրողների հետ կոչով դիմել է հանրությանը ՝ դատապարտելու Ադրբեջանի կողմից Արցախի բլոկադան։

No Comments

Leave a Reply