Ավետիք Իսահակյանի տուն-թանգարանում տեղի ունեցավ լուսանկարիչ-դիզայներ Ելենա Առաքելովայի «Մի կում հայրենիք» գիրք-ալբոմի շնորհանդեսը։ Գրքի առաջաբանում հեղինակը գրում է․ «Բնության հրաշագործ վրձինը և մարդու ստեղծարար միտքը շռայլ են գտնվել Հայոց աշխարհի նկատմամբ։ Գրքում ներկայացված է լուսանկարների հավաքածու, որը կպարուրի ձեր հոգին հայրենի հողի ջերմությամբ, քնքշանքով ու բույրով: Յուրահատուկ պատկերները կտանեն ձեզ հայրենիքի գեղատեսիլ անկյուններով՝ փոխանցելով դարերի շունչն ու նորօրյա ոգին։ Սա մի ճամփորդություն է հայոց մեծերի անտեսանելի ներկայությամբ»:
Զրուցել ենք Ելենա Առաքելովայի հետ։
— Ինչո՞ւ ընտրեցիք հենց «Մի կում Հայրենիք» անվանումը Ձեր առաջին գրքի համար։
— Անսպառ է հայրենիքը պատկերելու ցանկությունս: Անվերջ կարելի է հրապուրվել հայրենի բնությամբ և ճարտարապետությամբ: Ալբոմը մի կումն է այն ամենի, ինչ տեսել եմ և զգացել: Կենարար մի կում, որով կցանկանայի կիսվել հատկապես հեռու գտնվող մեր հայրենակիցների հետ: Ասում են, որ գեղեցիկ պատկերներն ունեն թերապևտիկ ազդեցություն, կցանկանայի, որ ալբոմը մեղմացնի կարոտը ամեն մի հայի, որը բախտի բերումով գտնվում է հայրենիքից դուրս:
— Երբվանի՞ց եք զբաղվում լուսանկարչությամբ և ի՞նչ է այն Ձեզ համար։
— Լուսանկարչությունն ինձ համար յուրահատուկ գեղարվեստական խորհրդածություն է, լավագույն արտահայտչամիջոց՝ սեփական զգացմունքները «նյութականացնելու» համար: Լուսանկարչությամբ զբաղվում եմ շատ վաղուց: Երբեմն ինձ թվում է, որ ես լուսանկարում եմ միշտ, անգամ այն ժամանակ, երբ հնարավորություն չեմ ունենում տեխնիկապես արձանագրել պահը: Նման դեպքերում պարզապես մտապահում եմ «չկայացած» կադրերը երևակայությանս մեջ:
— Կա՞ մտադրություն հետագայում նույնպես նոր ալբոմներով ներկայանալու։
— Լուսանկարչական ալբոմ հրատարակելն իմ առաջին փորձն էր: Պետք է նշեմ, որ այն արժանացավ ջերմ արձագանքի, ինչը մեծ ոգևորության աղբյուր դարձավ ինձ համար: Սակայն ծրագրերի մասին բարձրաձայնել չէի ցանկանա, քանի որ ստեղծագործական ընթացքը միշտ անկանխատեսելի է:
Լիլիա Շատվերյան
No Comments