Գրեգորի Լեմարշալ․ կենսագրություն և ստեղծագործական կյանք, որ իր մահից 14 տարի անց շարունակում է հետաքրքրել մարդկանց։ Ցնցող ձայնով, ամաչկոտ ժպիտով և տխուր աչքերով հմայիչ երիտասարդ, որ համաշխարհային հռչակ վաստակեց ու երևույթ դարձավ ժամանակակից մշակույթի մեջ։ Մարդկանց ցնցեց ոչ միայն նրա տաղանդը, այլև ոգու ուժն ու վարակիչ լավատեսությունը։
Մանկության տարիներն ու հիվանդությունը
Գրեգորի Լեմարշալաը, որի կենսագրությունը ցնցել է միլիոնավոր մարդկանց, ծնվել է 1983 թվականի մայիսի 13-ին, ֆրանսիական Լա Տրոնշ փոքր քաղաքում։ Երբ տղան 1,5 տարեկան էր, նրա մոտ ախտորոշեցին ծանր ժառանգական հիվանդություն՝ մուկովիսցիդոզ։ Դա բարդ հիվանդություն է, որը հատկապես սուր ազդեցություն է ունենում թոքերի, երիկամների, լյարդի գործունեության վրա (գրանցվում է մինչև 60 տոկոս մահացություն)։
Գրեգորիի ծնողներն անմիջապես սկսեցին բուժումները։ Նա հաճախ պետք է տանը նստեր, պառկեր անկողնում, չնայած որ շատ ակտիվ երեխա էր։ Լավ ինքնազգացողության օրերին նա, ինչպես բոլոր երեխաները, հեծանիվ էր քշում, հետաքրքրվում ֆուտբոլով և բասկետբոլով։ 12 տարեկանում կարողացավ դառնալ Ֆրանսիայի ակրոբատիկ ռոքնռոլի չեմպիոն։ Գրեգորին չէր ցանկանում բուժվել, ուզում էր լինել մյուս բոլոր երեխաների նման։
Երաժշտական տաղանդը
Գրեգորին հիանալի լսողություն ուներ, և ծնողներն ուզում էին որ նա երաժշտությամբ զբաղվի։ Բայց տղան միայն սպորտով էր հետաքրքրվում։ Երբ Գրեգորին 15 տարեկան էր, ծնողների հետ կարաոկե ակումբ գնաց, որտեղ ստիպված էր երգել, որովհետև պարտվել էր գրազը։ Նրա կատարումը գրավեց հասարակության ուշադրությունը։ Տեսնելով մարդկանց նման արձագանքը՝ Գրեգորին առաջին անգամ լրջորեն մտածեց, որ կարող է երգել։ Զգալով իր երաժշտական ձիրքը՝ սկսեց բուռն կերպով զբաղվել այդ գործով։ Երգեցողության դասեր էր ստանում, հղկում էր ձայնը։ Մասնակցեց մի քանի մրցույթների՝ ունենալով մեծ հաջողություններ։ Նրան հրավիրում էին տարբեր հեռուստահաղորդումների։ Համերգները Ֆրանսիայի ծայրամասային քաղաքներում անցնում էին հաջողությամբ։
Գրեգորիի մեջ հստակ ձևավորվում է պատկերացում, որ ինքը պետք է մարդկանց երջանկություն պարգևի։ Դժվար տարի էր նրա համար. լարված գրաֆիկ, փորձեր, ուղևորություններ, ձայնագրություններ։ Նա վատառողջ էր, և նրան թվում էր, որ ոչ մի կերպ չի մոտենում երազանքի իրագործմանը։
2004-ի ամռանը Գրեգորիին զանգահարեցին Star Academy ծրագրից և քասթինգի հրավիրեցին, որը նա հաջողությամբ հաղթահարեց։ Գրեգորիի համար (հիվանդությունը հաշվի առնելով) շոուի կանոններում մի քանի բացառություն արեցին։ Բայց նա փորձում էր բոլորին հավասար լինել. շատ էր պարապում, պարում, փորձեր անում և շոուի ամեն թողարկումից հետո բարելավում իր տեխնիկան։ Նրա ռոմանտիզմը, դրական էներգիան, մարտական բնավորությունն ու շատ հաճելի արտաքինը դուր էին գալիս հանրությանը։
Կարիերայի թռիչքը
Երգիչ Գրեգորի Լեմարշալը կես տարում դարձավ գերաստղ։ Հիվանդության պատճառով նրա թոքերն աշխատում էին ընդամենը 20 տոկոսով, և բժիշկները նրա երգեցողությունն անվանում էին ոչ այլ ինչ, քան հրաշք։ 2005 թվականին թողարկվում է նրա Je deviens moi ալբոմը, որը գրեթե ակնթարթային արագությամբ դառնում է պլատինե։ 2006 թվականին ստանում է Ֆրանսիայի ամենանշանակալի երաժշտական մրցանակներից մեկը. NRJ Music Awards՝ «Տարվա բացահայտում» անվանակարգում։ Նա հյուրախաղերով հանդես է գալիս Ֆրանսիայում, Շվեյցարիայում, Բելգիայում։
Բնավորության ուժը
Գրեգորի Լեմարշալը, ում կենսագրությունը ոգու մեծ ուժի օրինակ է, ապրեց կարճ, բայց շատ վառ կյանք։ Նա իր ամբողջ ճանապարհն անցավ հաղթահարելով։ Հաղթահարելով ցավը՝ նա երգում էր, չնայած, որ իր հիվանդության պարագայում դա գրեթե անհնար էր։ Գրեգորին չէր սիրում, երբ իր հետ խոսում էին խիզախությունից, համարում էր, որ պետք է լիարժեք ապրել, գնալ դեպի երազանքն ու մարդկանց երջանկություն պարգևել։ Նրա համար շատ դժվար էր․ ամեն օր պետք է 20 դեղահաբ ընդուներ, 2 ժամ կինեզիթերապիա անցներ և մեկ ժամ կաթիլային ընդուներ։ Ցավը գրեթե չէր նահանջում, բայց Գրեգորին երջանիկ էր։ Նա երկար ժամանակ պայքարում էր կյանքի համար, բայց հրաժարվում էր թոքերի փոխպատվաստումից, որը կարող էր անդրադառնալ իր ձայնի վրա։ Թեկուզև կյանքի գնով, նախընտրում էր երաժշտությունը։
Մահը
2007-ի փետրվարին Գրեգորիի առողջությունը կտրուկ վատացավ։ Նա ստիպված էր հրաժարվել ելույթներից ու հիվանդանոց պառկել։ Թերապիայի երկու ամիսները նրան թույլ տվեցին մարտի 30-ին տալ վերջի համերգը։ 2007-ի ապրիլի 28-ին հանդես է գալիս հայտարարությամբ՝ ներողություն խնդրելով համերգի չեղարկման համար, կոչ անում բոլորին սիրել և գնահատել կյանքը, որովհետև այն հիասքանչ է։
Ցավերն անտանելի են դառնում, և նա համաձայնում է ապրիլի 29-ին նախավիրահատական արհեստական կոմայի ենթարկվել, որպեսզի թեթևանան տանջանքները, և օրգանիզմն ուժ հավաքի։ Բայց ապրիլի 30-ին Գրեգորի Լեմարշալը մահանում է։ Դա ցնցում է ոչ միայն նրա հարազատներին, այլ նաև միլիոնավոր երկրպագուներին։
Հիշողությունն ու ժառանգությունը
Գրեգորի Լեմարշալը, որի կենսագրությունն ու մահը շարունակում են զարմացնել ողբերգականությամբ և հերոսականությամբ, չհեռացավ անհետք։ Մայիսի 4-ին՝ Գրեգորիի մասին պատրաստված հաղորդումից հետո, Մուկովիսցիդոզի դեմ պայքարի ֆոնդում 6 միլիոն եվրոյի չափ հանգանակություն հավաքվեց։ Ծնողները, ի հիշատակ իրենց որդու, այսօր էլ ներգրավված են այդ ֆոնդի աշխատանքներում։ Լեմարշալի երկու հետմահու ալբոմները վաճառվել են մի քանի միլիոն օրինակով, նրա տեսանյութերը շարունակում են ակտիվորեն դիտել: Ամեն տարի՝ երգչի ծննդյան օրը, երկրպագուների բանակը գալիս է Չեմբերի` հարգանքի տուրք մատուցելու Փոքրիկ իշխանի ապրած կյանքին:
Անգլերենից փոխադրեց Իսրայել Ասրյանը
Նյութի աղբյուրը՝ fb.ru
