ՄշակութաԳիծ

Նկարչությունը՝ աշխատանք և կյանք

20.04.2023

25-ամյա Մարթա Դանիելյանի համար նկարելը կյանք է, զգացմունքների արտահայտման միջոց  և հանգստություն։ Մարթան մասնագիտությամբ նկարիչ-մանկվարժ է, ավարտել է ՀՊՄՀ Գեղարվեստական ֆակուլտետի Կերպարվեստ բաժինը։ Նկարել է մանկուց։ 7 տարեկանից հաճախել գեղարվեստի դպրոց։

«Դեռ դպրոցական տարիներից նկարում էի դիմանկարներ և վաճառում,- ասում է նա։- Համալսարանական տարիներից դասընթացներ եմ անցկացրել։ Ինձ դիմեց  ծանոթ մի աղջիկ, ով ցանկանում էր սովորել դիմանկար նկարել։ Որոշ ժամանակ անց  ունեցա մի քանի աշակերտ ևս։  Հետագայում  ես և ընկերս դասավանդում էինք միասին։


Հիմա ունենք ստուդիա, որտեղ անցկացվում են պրոֆեսիոնալ, սիրողական և ընդունելության դասընթացներ։ Սովորեցնում ենք գծանկար, գունանկար, դիմանկար և կոմպոզիցիա»։

Մարթայի կարծիքով՝ մասնագիտությունը կարող ես դարձնել հիմնական աշխատանք, եթե կա ցանկություն, աշխատասիրություն, ինչպես նաև ինքնակրթվելու ցանկություն։

Հարցին՝ ի՞նչ է զգում իր աշխատանքի արդյունքը տեսնելիս, պատասխանում է․ «Երևի թե բոլոր այն էմոցիաները, որոնք մարդ կարող է զգալ՝ սեր, ուրախություն, ջերմություն, տխրություն, ուժ, երբեմն հպարտություն, երբեմն էլ հիասթափություն»։

Մարթան ապագա ծրագրերի մասին սովորաբար չի խոսում։ Սիրում է, երբ շատերին թվում է ՝ ոչինչ չի անում, բայց մի օր էլ տեսնում են իր աշխատանքի արդյունքը։

Նրան ոգեշնչում եմ Ռենուարը, Ռեմբրանդ Կարավաջոն, Միքելանջելոն, Մոդիլյանին, Մոնեն, Գոգենը, Պիեռը, Սարյանը, Խանջյանը, Այվազովսկին․․․  Մոտիվացնում է սերը․․․

Էլեն Առաքելյան

No Comments

Leave a Reply