ԳիտաՆյութ Կարինե Ռաֆայելյան

Ծաղրանկարիչ Դերենիկ Դեմիրճյանը (2)

26.04.2024

Սկիզբը՝ այստեղ

Դերենիկ Դեմիրճյանի ծաղրանկարներից երկուսը, որ կներկայացնենք այս անգամ, նամակ-գծանկարներ են:

Դեմիրճյանը հաճախ գծանկարներ էր անում իր ստեղծագործությունների, նամակների էջերին: Այդպիսի մի նկար նա արել է 1898 թ. մարտի 15-ին Թիֆլիսից Ավետիք Իսահակյանին գրած նամակում: Սաղարթազուրկ ծառի և լճակի գծապատկերի տակ նա գրել է. «Այվազովսկին եթե սաղ է, կարող է հանգիստ գերեզման մտնել, իսկ եթե գերեզմանում է՝ կարող է հանգիստ շուռ գալ մյուս կողքին»: Հասկանալի է, որ այս դեպքում երգիծանքի թիրախն ինքն էր հենց, որ Այվազովսկու շքեղ ծովանկարների կողքին գիտակցել էր իր նկարած ջրափոսի «խեղճությունը»:

Այս անթվակիր նամակը Դեմիրճյանը Թումանյանին է գրել Սանահինից:

Դեմիրճյանը Սանահին էր մեկնել՝ այնտեղի առողջարանում կազդուրվելու: Եվ ահա ինքն իրեն նկարելով սարերի գլխին՝ բնաձայնական վանկարկումներով դիմում է Թումանյանին՝ տեղեկացնելով, թե ինքը նրա ծննդավայրում է և բարձր սարերի գագաթից իր ողջույնն է հղում Թումանյանին, նրա կնոջը՝ Օլյային, երեխաներին:

Նամակի բովանդակությունը՝ ստորև:

Օհաննե՜ս, ա՜յ տղայ,

(հ) ռա՛ւել տու,

(յ) ռա՛ւել տու

ա՜յ տղայ

ռաւել տու,

հա՜յ, հա՜յ, հա՜յ հ ա՜ա՜ա՜ա՜

ա՜ ա՜ ա՜ ա՜ յ…

(այ քու տունը քանդուի ոչ),

բարև արա Օլիայի՜ն,

երեխեքա՜նց, է՜յ, հէ՜, է՜, էյ՜,

ես էլ ըստի եմ, Սա՛նահին,

Սա՛նահին, Սա՛նահին

այ հա՜յ, հա՜ա՜յ

ա՜ա՜յ

(Դերենիկ):

(Շարունակելի)

Կարինե Ռաֆայելյան